กว่าที่เรือจะมารับครบหมดเนี่ยเราเป็นรถคันสุดท้าย
การที่เราทราบกันดีว่าในสมัยก่อนเนี่ย
ก็คือว่า อย่างที่กล่าวไปนะคะว่าประเทศเราเนี่ย ได้ไปยึดครองประเทศเขานะคะ
คือมันมีแต่ทรายหยาบ กรวดละเอียด เปลือกหอย เปลือก..ไอ้..ปู อะไรหลาย ๆ อย่างเนี่ย
คือมันเป็นบรรยากาศที่สบายผ่อนคลายมาก ๆ แล้วผมเนี่ยอยากจะลองเล่นน้ำทะเลดู
คือเราจะเอาเตาแก๊สเล็กๆอะครับผมที่เป็นแก๊สกระป๋องเนี่ยเอาไว้จุดทำอาหาร
ซึ่งต้องอธิบายให้เข้าใจนิดหนึ่งนะคะ ที่ดิฉันพูดถึงอยุธยาเนี่ย
ซึ่งถามว่าจริงๆ แล้วเนี่ย คนไทยจะทราบไหมว่าเพราะอะไร เขาถึงมี เอ่อ.. ความเจริญก้าวหน้าที่ล้าหลังกว่าเรานะคะ
ซึ่งทำให้มองเห็นว่าคนประเทศกัมพูชาในตอนนั้นเนี่ย อารยธรรมเนี่ยรุ่งเรืองขนาดไหนนะคะ
ซึ่งประเทศไทยเนี่ย ก็หมายถึงอยุธยานะคะ
ตรงนี้เนี่ย ตามที่ดิฉันเคยเรียนในสมัยเรียนเนี่ย
ถ้าเกิดว่าเราเจอคนที่ยังไม่รู้จักเนี่ย
ถ้าใครขับรถไม่คล่องเนี่ยผมแนะนำอย่าขับเลยเพราะว่ามันอันตรายมาก
ทีนี้ผมก็ได้ยินเสียงพ่อผมตะโกนว่า ให้ผมรีบขึ้นฝั่ง เพราะว่าไอ้จุดที่ผมอยู่เนี่ย มันคือเปลือกหอยล้วน ๆ
ทีนี้เนี่ย คุณพ่อจะเป็นคนขับรถให้เรา
ทีนี้เนี่ย สิ่งแรกที่เราต้องทำก็คือ เราต้องหาโต๊ะ คือหาโต๊ะที่นั่งที่ชายหาดนะครับ หา..หา..หาเช่า ผมไม่รู้ว่าราคาเท่าไหร่นะครับ แต่ว่ามันก็แพงอยู่เหมือนกัน
นอกจากที่ประเทศกัมพูชาจะเสียอาณานิคมให้กับอยุธยาแล้วนั้นเนี่ย
ประเทศกัมพูชาเนี่ย คนไทยจะรู้จักในอีกชื่อหนึ่งคือประเทศเขมรนะคะ
ผมก็ยังมุ่งหน้าเดินต่อไปเรื่อย ๆ ผมเดินไปจน..จนน้ำทะเลมันท่วมอก แล้วผมก็เริ่มรู้สึกเจ็บที่เท้า คือเราไม่ได้สังเกตว่าไอ้ที่เราเดินอยู่เนี่ย มันเป็นทรายมันเป็นกรวดหรือว่ามันเป็นเปลือกหอย
พอเรามาถึงเกาะช้างแล้วเนี่ยเราจะต้องขับรถต่อไปอีกเพื่อไปตามหาหาดทราย
