ผมก็เรียกตัวเองว่า ผม เพราะว่าเป็นทางการไง
ผมก็เลยชวนพ่อลงไปเล่นที่ชายหาด
ผมก็เอาเท้าเหยียบ โอ้โห..เย็นมาก น้ำเย็นสุด ๆ
ผมก็ไม่เคยมาที่นี่ครับ
ผมวิ่งให้เร็วที่สุดแต่ผมก็พลาดรถไฟขบวนสุดท้าย
ผมหาทางไม่พบไม่งั้นผมก็คงไม่สาย
ผู้หญิงก็สามารถเป็นนักมวยได้
พระก็จะเหมือนกับพระที่บ้านเรานั่นแหละค่ะ
พอตอนเช้าปุ๊บผมก็ตื่นขึ้นมาประมาณแปดโมง
พอผมเล่นน้ำเสร็จปุ๊บผมก็ขึ้นมากินข้าว
พอเราได้โต๊ะปุ๊บ เราก็เริ่มจากการสั่งอาหารก่อน
พอเราไปถึง ตอนนั้นประมาณตอนเย็นแล้ว เพราะว่าจากกรุงเทพไปประจวบก็ยังไกลอยู่ดี
พ่อผมก็เป็นนะ พ่อผมก็เลือดไหลเหมือนกัน
มันจะเป็นโขดหินชันสูงประมาณเมตรสองเมตรแล้วก็เรียงกันตามหาดอะ
มันไม่รู้สึก แต่พอคราวนี้เรารู้สึกตัวแล้วเราก็วิ่ง
มาดริดและเบอร์ลินก็เป็นเมืองหลวง
มีทั้งภาษาที่สุภาพและก็ภาษาที่ไม่สุภาพ
ยิ่งคุณทำงานเร็วคุณก็จะเสร็จเร็ว
รถด้านล่างก็จะมองไม่เห็นรถด้านบนมันจะเป็นทางหักศอกพอดี
ระยะทางแต่ละหาดก็ไกลพอสมควรนะครับ
