แล้วคนไทยก็ไม่ค่อยชอบไปเที่ยวประเทศที่ด้อยพัฒนากว่า
หลังจากนั้นผมก็เลยจำเลยว่า หัวหินเนี่ย มันเป็นที่ที่อันตรายมากสำหรับผมนะครับ
พอเราไปถึง ตอนนั้นประมาณตอนเย็นแล้ว เพราะว่าจากกรุงเทพไปประจวบก็ยังไกลอยู่ดี
เราก็เลยต้องไปหาโรงแรมที่อยู่ไกลจาก..จากชายหาดประมาณสองกิโลมั้งครับถ้าผมจำไม่ผิด
แล้วก็มีไอ้พวกแก้วน้ำนะครับ เศษ..เศษเล็กๆอะ ที่มันจะบาดเท้าได้ คือผมก็เดินข้าม ๆ ไป พยายามหลบ ๆ ไม่..ไม่เหยียบนะครับ
ยิ่งคุณทำงานเร็วคุณก็จะเสร็จเร็ว
ข่าวดีก็คือเราสามารถเข้าฟรีได้
ทั้งที่ถนนลื่นเขาก็ยังขับรถเร็ว
ระยะทางแต่ละหาดก็ไกลพอสมควรนะครับ
ตั้งแต่พวกเขามีลูกพวกเขาก็เกือบไม่ไปไหนเลย
หลังจากเขาร้องเพลงจบผู้ฟังก็ปรบมือ
และค่าประกันสุขภาพก็สูง
เราก็ไปซื้อวัตถุดิบมาทำอาหาร
ทันทีที่ผมมาถึงปลายทางผมก็เรียกเธอ
ผมก็ยังมุ่งหน้าเดินต่อไปเรื่อย ๆ ผมเดินไปจน..จนน้ำทะเลมันท่วมอก แล้วผมก็เริ่มรู้สึกเจ็บที่เท้า คือเราไม่ได้สังเกตว่าไอ้ที่เราเดินอยู่เนี่ย มันเป็นทรายมันเป็นกรวดหรือว่ามันเป็นเปลือกหอย
เส้นทางจะเป็นทางที่ชันสูงแล้วก็หักศอก
และกระเป๋าถือใบนี้ก็คุ้มค่าราคานะครับ
อันนั้นก็เป็นเรื่องของประวัติศาสตร์
รถด้านล่างก็จะมองไม่เห็นรถด้านบนมันจะเป็นทางหักศอกพอดี
เราก็มีความสุขกันในวันนั้นถึงแม้ว่าเราจะเจอเรื่องร้ายๆ