ข้าวผัดจานละสองร้อยนี่คือถือว่าสุดๆแล้วอะ
ข้าวผัดจานละสองร้อยอะผมไม่เคยกินมาก่อนเลยนะ
ผู้ชายเรียกว่า ผม
ผู้หญิงแทนตัวเองว่า ดิฉัน
หลังจากนั้นผมก็เลยจำเลยว่า หัวหินเนี่ย มันเป็นที่ที่อันตรายมากสำหรับผมนะครับ
โรงแรมทุกโรงแรมบังกะโลทุกบังกะโลถูกจองเต็มหมดในเกาะช้างนะครับ
แล้วผมโชคร้ายมาก
คือมันไม่ใช่เป็นหาดละเอียด ๆ อย่างที่เราคิดจินตนาการเอาไว้
แล้วพ่อผมไม่รู้ก็เลยตามคันนั้นไปเป็นแถวที่สาม
แล้วเท้ามีแต่เลือดอะ
แล้วถัดขึ้นมาจากโขดหินจะเป็นชายหาดแล้วเราก็ตั้งเตนท์อยู่ข้างบนนั้น
แล้วก็นอนพักที่นั่นคืนหนึ่งก่อนจะออกเดินทางต่อไปนะครับ
แล้วที่เกาะช้างเนี่ยถนนเป็นถนนที่เลวร้ายมาก
ทั้งเรื่องตอนเรือเฟอร์รี่แล้วก็เรื่องตอนขับรถตอนกลางคืนแถมได้นอนเตนท์ด้วย
แล้วที่นั่นอากาศดีสุดๆเลย
และก็เรื่องของกาลเทศะนะครับ
ทีนี้ผมก็ได้ยินเสียงพ่อผมตะโกนว่า ให้ผมรีบขึ้นฝั่ง เพราะว่าไอ้จุดที่ผมอยู่เนี่ย มันคือเปลือกหอยล้วน ๆ
แล้วคราวนี้ผมก็วิ่งขึ้นเลย
แล้วทีนี้เราเจ็บ เพราะว่าเรารู้สึกตัวไง ไอ้ตอนที่เราเดินลง
ทีนี้เนี่ย คุณพ่อจะเป็นคนขับรถให้เรา