ไปถึงโรงแรมก็ใส่ยาอย่างเดียว เอาแอลกอฮอล์ราด เอาผ้าพันแผลพันเท้าไว้
ในสมัยผมยังเป็นเด็ก คือเรื่องมีอยู่ว่า
ในวันนั้นเนี่ย คือเรานั่งกันเป็นครอบครัว แล้วก็พ่อผมก็ดื่มเบียร์ ชมบรรยากาศทะเล มีลมทะเลพัด
ในตอนนั้นเนี่ยมันเป็นช่วงสงกรานต์พอดีเลย
โอ้ลมเย็นสบาย ผู้คนก็ลงเล่นน้ำทะเล
โอ้..แย่แล้ว คือ..ผมเจ็บมาก
แล้วเราต้องเดินทางจากเชียงใหม่ไปประจวบ
แล้วเราก็สั่งข้าวผัดมาจานใหญ่ ๆ เพราะว่าคนไทยชอบกินข้าว ถ้าไม่มีข้าวรู้สึกไม่อิ่มนะครับ
แล้วเท้ามีแต่เลือดอะ
แล้วผมโชคร้ายมาก
แล้วทีนี้เราเจ็บ เพราะว่าเรารู้สึกตัวไง ไอ้ตอนที่เราเดินลง
แล้วทีนี้เนี่ย เราก็แพลนกันในครอบครัวว่า เราจะไปเที่ยวทะเลกันในปีนั้น
แล้วคราวนี้ผมก็วิ่งขึ้นเลย
แล้วก็มีไอ้พวกแก้วน้ำนะครับ เศษ..เศษเล็กๆอะ ที่มันจะบาดเท้าได้ คือผมก็เดินข้าม ๆ ไป พยายามหลบ ๆ ไม่..ไม่เหยียบนะครับ
แล้วก็นอนพักที่นั่นคืนหนึ่งก่อนจะออกเดินทางต่อไปนะครับ
แต่ว่าพี่ชายผมนะอยู่อีกจุดหนึ่ง
แต่ว่าพอเราไปถึงแล้วเนี่ยความรู้สึกเปลี่ยนไปเลย กลับรู้สึกตื่นเต้นมาก คือผมรู้สึกตื่นเต้นมาก เพราะว่าเราได้เห็นบรรยากาศที่คึกคักของนักท่องเที่ยว แล้วก็ เอ่อ..คนที่แน่นเต็มชายหาด
แต่ว่าที่แปลกก็คือ ไอ้ที่ที่ผมนั่งอยู่เนี่ย มันเป็นจุดที่มีแต่เปลือกหอยนึกออกไหมครับ
แต่ที่ผมสั่งก็คือ เป็นทะเลเผา ทะเลเผาก็คือรวมทุกอย่างที่เป็นของทะเล เช่น กุ้ง ปู หอย อะไรอย่างงี้นะครับ ปลาหมึก อะใช่..ปลาหมึก เอามาเต็มโต๊ะเลย
เราไม่สามารถขับรถภายในวันเดียวถึง