เป็นอะไรที่น่ากลัวมาก
อยู่ทางภาคใต้ของประเทศไทย
คืออย่างงี้มันถูกจองเต็มหมดแล้วไง
ซึ่งเป็นระยะทางที่ไกลมาก ๆ
เป็นช่วงไฮซีซั่นของประเทศไทยนะครับ
มันไม่รู้สึก แต่พอคราวนี้เรารู้สึกตัวแล้วเราก็วิ่ง
คือมันจะขึ้นอยู่กับระดับความสนิทสนมของคนที่เราคุยด้วยนะครับ
คือมันมีแต่ทรายหยาบ กรวดละเอียด เปลือกหอย เปลือก..ไอ้..ปู อะไรหลาย ๆ อย่างเนี่ย
สนุกไหมงาน?
แทนที่จะพูดว่าผมและก็คุณอย่างงี้ เราก็จะเปลี่ยนเป็นมึงหรือว่ากู
แทนที่จะเป็นคันแรกๆแต่กลายเป็นคันสุดท้าย
ในบทนี้ผมจะพูดถึงเรื่องความสุภาพและก็ความไม่สุภาพนะครับ
เมื่อก่อนไทยกับกัมพูชาเนี่ย ก็เป็นเพื่อนบ้านกันนะคะ
ในเมืองไทย การใช้ภาษามันก็จะปะปนกันไปนะครับ
คือจริงๆเราต่อคิวไปเรื่อยๆจนจะถึงแล้วนะ
เดี๋ยวมึงลองโทรตามเพื่อนคนอื่นๆ มาก็ได้นะ จะได้คุยกันไม่ได้เจอกันนาน
เดี๋ยวผมจะลองยกบทสนทนาสักบทสองบท
ถ้าเกิดว่าเราเจอคนที่ยังไม่รู้จักเนี่ย
ถ้าเกิดว่าผู้หญิงคนที่เราคุยด้วย เขาอายุน้อยกว่า
ถ้าเป็นผู้หญิง เขาจะเรียกตัวเองว่าดิฉัน