“Nee, het is geen kalkoen,” dacht de oude eend; “kijk eens, hoe ferm hij met zijn poten slaat en hoe recht hij zich weet te houden!”
“Kwak, kwak! Gaat maar met mij mee, dan zal ik je in de grote wereld brengen en je in de eendenkooi voorstellen: maar zorgt, dat je dicht in mijn nabijheid blijft, en neemt je voor de kat in acht!”
“Je bent verschrikkelijk lelijk!” zeiden de wilde eenden; “maar dat kan ons niet schelen, als je maar niet met iemand van onze familie trouwt!”
“Ik ben ook eens zo beetgenomen en had toen heel wat werk met mijn jongen, want zij waren bang voor het water!”
“Het zijn lieve kinderen die de moeder heeft,” zei de oude eend met het lapje om de poot
“Het is te groot!” zeiden allen, en de kalkoense haan, die met sporen ter wereld gekomen was en daarom dacht, dat hij keizer was, blies zich op als een schip met volle zeilen en kwam op hem af; toen klokte hij en werd zijn kop vuurrood.
“Het duurt geducht lang met dat ene ei,” zei de eend, die er nu weer op zat.
“Goddank!” zei het eendje met een zucht; “ik ben zo lelijk, dat de hond mij zelfs niet wil bijten.”
Zij klapten met hun vleugels en zwommen fier in het water.
Zelfs de vlierboom boog zich met zijn takken tot hem in het water neer, en de zon scheen warm en liefelijk!
Zeer tegen de zin van de vakbonden op de luchthaven, die het feestje van de Ierse budgetvlieger vergalden met een betoging.
Yanni zag Skura met haar moeder.
Yanni wou met een detective spreken.
Yanni worstelde met zijn eigen seksualiteit.
Yanni praatte met iedereen.
Yanni is hier met Skura.
Wil je met ons meegaan en trekvogel worden?
Wijsheid komt niet automatisch met de leeftijd.
Werk met een partner.
Wees alstublieft zuinig met water.
