Understand spoken Dutch

"the" Practice Dutch lesson

Recording English Dutch Sort descending Status
As promised, I forward you again the confirmation.

Zoals beloofd, stuur ik je nog eens de bevestiging door.

as discussed, regarding the vacancy

zoals besproken, betreffende de openstaande functie

without having to target the women themselves

zonder daarbij de vrouwen zelf te viseren

“Grandmother!” shouted the little one.

«Grootmoeder!» riep de kleine uit.

“I believe I shall go out into the wide world!” said the duckling.

«Ik denk, dat ik de wijde wereld maar in zal gaan!» zei het eendje.

‘Shoot!’ ordered Elisa and the king let the string of the bow go.

‘Schiet!’ beval Elisa en de koning liet de pees van de boog los.

In the morning, the strange visitor was discovered, and the tom cat began to purr, and the hen to cluck.

’s Morgens zag men het vreemde eendje dadelijk, en nu begon de kater te blazen en de kip te kakelen.

It’s better to be killed by them, than being bitten by the ducks, pecked by the chickens, kicked by the maiden who feeds the chickens, or starved with hunger in the winter.

’t Is beter, door hen gedood, dan door de eenden gebeten, door de kippen gepikt, door de meid, die aan de kippen eten geeft, geschopt te worden en in de winter gebrek te lijden!

It was happy that the door was open and that it could slip out among the bushes into the newly fallen snow.

’t Was gelukkig, dat de deur openstond en dat het tussen de takken in de vers gevallen sneeuw kon sluipen

“That’s not possible,“ said the duckling’s mother; “It is not beautiful, but it has a good heart and swims just as good as the others, yes, I must say, even better.

“Dat gaat immers niet,” zei de moeder van het eendje; “het is wel niet mooi, maar het heeft een goed hart en zwemt even flink als al de anderen, ja, ik moet zeggen, nog beter.

“It might be true, but it is too big and it looks to strange,“ said the other duck, “that is why it has to have a bite.“

“Dat is wel mogelijk, maar het is te groot en ziet er zo vreemd uit,” zei de andere eend, “en daarom moet het eens een pikje hebben.”

“That’s because I’m so ugly,” thought the duckling, closing the eyes for a moment and then walked on.

“Dat komt, omdat ik zo lelijk ben,” dacht het eendje, kneep de ogen even dicht en liep toen weer voort.

“The other ducklings look very sweet,“ said the old duck; “make yourself at home, and if you find an eel head, you can bring it to me.“

“De andere eendjes zien er allerliefst uit,” zei de oude eend; “doe maar, alsof je thuis waart, en als je een palingkop vindt, dan kun je die wel aan mij brengen.”

“Do you think that this is the whole world?” the mother said.

“Denk je, dat dit de hele wereld is?” zei de moeder.

“It stretches far beyond the other side of the trees, until the pastor’s garden; but I have never been there.”

“Die strekt zich nog ver aan de andere kant van het geboomte uit, tot aan de tuin van de pastoor; maar daar ben ik nog nooit geweest.”

“Thank God!” the duckling said with a sigh; “I’m so ugly that even the dog doesn’t want to bite me.”

“Goddank!” zei het eendje met een zucht; “ik ben zo lelijk, dat de hond mij zelfs niet wil bijten.”

“It is taking a long time with that egg,” said the duck, who was sitting on it again.

“Het duurt geducht lang met dat ene ei,” zei de eend, die er nu weer op zat.

“It’s too big!” they all said, and the turkey that had come into the world with spurs and therefore thought he was emperor, blew himself up like a ship with full sails and came up to him; then he clucked and his head turned bright red.

“Het is te groot!” zeiden allen, en de kalkoense haan, die met sporen ter wereld gekomen was en daarom dacht, dat hij keizer was, blies zich op als een schip met volle zeilen en kwam op hem af; toen klokte hij en werd zijn kop vuurrood.

“They are lovely children the mother has,” said the old duck with the rag around her leg.

“Het zijn lieve kinderen die de moeder heeft,” zei de oude eend met het lapje om de poot

“I will still sit on it for a bit longer,” answered the duck; “I’ve sat on it for so long already, so I can sit on it for a few more days!”

“Ik zal er toch nog een beetje op blijven zitten,” antwoordde de eend; “ik heb er nu al zo lang op gezeten, en dus kan ik er nog wel een paar dagen op zitten!”