ช่วยหยิบมันฝรั่งบนโต๊ะให้ผมหน่อย
ตอนนั้นผมอายุสิบสาม
ตอนนี้ผมจำชื่อไม่ได้แล้วครับ
ตอนนี้ผมรู้สึกเหงา
ตอนนี้ผมอาศัยอยู่กับเพื่อนร่วมห้องใหม่
ตอนนี้ผมเข้าใจทุกอย่างแล้ว
ตอนนี้ผมเป็นเจ้านายของคุณ
ตอนนี้ผมเมามากจนเห็นแป้นพิมพ์สองอัน
ถ้าคุณมีความสุขผมก็ยินดีกับคุณ
ถ้าทอมทำได้ผมก็ทำได้
ถ้าผมจำไม่ผิดนะใช้เวลาเดินทางประมาณสิบหกชั่วโมง
ถ้าผมมีเงินพอผมจะซื้อมัน
ถ้าผมรู้ผมจะบอกคุณ
ถ้าใครขับรถไม่คล่องเนี่ยผมแนะนำอย่าขับเลยเพราะว่ามันอันตรายมาก
ทันทีที่ผมมาถึงปลายทางผมก็เรียกเธอ
ทำไมคุณไม่ทำตามที่ผมบอก
ทำไมผมต้องเชื่ออย่างนั้น
ทำไมผมต้องให้เงินคุณ
ทีนี้ผมก็รู้สึกตัว
ทีนี้ผมก็ได้ยินเสียงพ่อผมตะโกนว่า ให้ผมรีบขึ้นฝั่ง เพราะว่าไอ้จุดที่ผมอยู่เนี่ย มันคือเปลือกหอยล้วน ๆ