ก็ได้
ก็เรื่อยๆครับ
ในสวรรค์เป็นอย่างไรก็ให้เป็นอย่างนั้นในแผ่นดินโลก
ในวันนั้นเนี่ย คือเรานั่งกันเป็นครอบครัว แล้วก็พ่อผมก็ดื่มเบียร์ ชมบรรยากาศทะเล มีลมทะเลพัด
หรือไม่ก็ขี่จักรยาน
ตั้งแต่เธอแต่งงานเธอก็ไม่ทำงานอีกเลย
ตั้งแต่พวกเขามีลูกพวกเขาก็เกือบไม่ไปไหนเลย
ตั้งแต่พวกเขารู้จักกันพวกเขาก็มีความสุข
ผมก็เลยชวนพ่อลงไปเล่นที่ชายหาด
เราก็เลยต้องไปหาโรงแรมที่อยู่ไกลจาก..จากชายหาดประมาณสองกิโลมั้งครับถ้าผมจำไม่ผิด
เราก็เลยต้องมานั่งรอกันใหม่
เราก็เลยต้องเดินเท้าเข้าไปที่ชายหาดซึ่งไกลมาก แล้วผมก็ขี้เกียจเดินมากเลย
ก็คือเราจะถึงที่นั่นประมาณสามทุ่มครึ่ง
ซึ่งประเทศไทยเนี่ย ก็หมายถึงอยุธยานะคะ
บางครั้งเสียงฝนตกก็เหมือนเสียงจังหวะดนตรี
พอตอนเช้าปุ๊บผมก็ตื่นขึ้นมาประมาณแปดโมง
เอาเงินไปซื้อของกับกล้องถ่ายรูปก็พอแล้วครับ
อันนั้นก็เป็นเรื่องของประวัติศาสตร์
ก็คือ คนที่อพยพมาทางชายแดนนะคะ
ส่วนที่ผมอยู่เนี่ย มันเป็นทรายหยาบ กรวดหยาบ แล้วก็เปลือกหอย
