ผมเล่นน้ำอยู่ประมาณสามชั่วโมงอะ
มึงจะไปไหนอะ?
ข้าวผัดจานละสองร้อยอะผมไม่เคยกินมาก่อนเลยนะ
แล้วเท้ามีแต่เลือดอะ
จน.. จนมาถึงประมาณน่าจะปีหนึ่งพันเก้าร้อย ในช่วงปีคริสต์ศักราชหนึ่งพันเก้าร้อยอะคะ
พอมาถึงที่ฝั่งอะ เลือดเต็มเลยอะ
เราอาจจะเปลี่ยนคำว่า มึง เป็นคำว่า แก ก็ได้ เวลาเรียกผู้หญิงที่เป็นเพื่อนกันอะ
ก็คือ ช่วงนั้นจะเป็นเรื่องของเขมรแดงอะนะคะ
พ่อผมขับรถประมาณสี่ทุ่มอะแต่ว่ากว่าที่เราจะเจอที่พักเนี่ยใช้เวลาสองชั่วโมงนะครับ
แต่ที่ผมสั่งก็คือ เป็นทะเลเผา ทะเลเผาก็คือรวมทุกอย่างที่เป็นของทะเล เช่น กุ้ง ปู หอย อะไรอย่างงี้นะครับ ปลาหมึก อะใช่..ปลาหมึก เอามาเต็มโต๊ะเลย
ต้องเดินกลับโรงแรมสองกิโลอะ
ผมว่ายน้ำเอาห่วงยางใหญ่ๆอะครับมาว่ายเล่น
ผมคือแบบสุด ๆ แล้วอะ ทรมานมาก
ข้าวผัดจานละสองร้อยนี่คือถือว่าสุดๆแล้วอะ
พี่ไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาหาเลยอะ
มันจะเป็นโขดหินชันสูงประมาณเมตรสองเมตรแล้วก็เรียงกันตามหาดอะ
แล้วก็มีไอ้พวกแก้วน้ำนะครับ เศษ..เศษเล็กๆอะ ที่มันจะบาดเท้าได้ คือผมก็เดินข้าม ๆ ไป พยายามหลบ ๆ ไม่..ไม่เหยียบนะครับ
คือเราจะเอาเตาแก๊สเล็กๆอะครับผมที่เป็นแก๊สกระป๋องเนี่ยเอาไว้จุดทำอาหาร
คือเราวนรอบเกาะเลยอะ
ซึ่งเป็นหาดที่ถูกจัดว่าเป็นหาดที่แย่ที่สุดในบรรดาหาดในเกาะช้างอะ