ผมก็ยังมุ่งหน้าเดินต่อไปเรื่อย ๆ ผมเดินไปจน..จนน้ำทะเลมันท่วมอก แล้วผมก็เริ่มรู้สึกเจ็บที่เท้า คือเราไม่ได้สังเกตว่าไอ้ที่เราเดินอยู่เนี่ย มันเป็นทรายมันเป็นกรวดหรือว่ามันเป็นเปลือกหอย
มันเป็นสิ่งที่ดีสำหรับเราที่จะเข้าใจวัฒนธรรมอื่นๆ
รถด้านล่างก็จะมองไม่เห็นรถด้านบนมันจะเป็นทางหักศอกพอดี
คือมันจะขึ้นอยู่กับระดับความสนิทสนมของคนที่เราคุยด้วยนะครับ
ทีนี้ผมก็ได้ยินเสียงพ่อผมตะโกนว่า ให้ผมรีบขึ้นฝั่ง เพราะว่าไอ้จุดที่ผมอยู่เนี่ย มันคือเปลือกหอยล้วน ๆ
มันคือตุ๊กตาหิมะ
มันเป็นสถานการณ์ที่สำคัญ
ในเมืองไทย การใช้ภาษามันก็จะปะปนกันไปนะครับ
สัตว์ป่าตัวนี้ไม่เป็นอันตราย คุณสามารถสัมผัสมันได้
คือมันไม่ใช่เป็นหาดละเอียด ๆ อย่างที่เราคิดจินตนาการเอาไว้
ถ้าใครขับรถไม่คล่องเนี่ยผมแนะนำอย่าขับเลยเพราะว่ามันอันตรายมาก
ที่ตั้งของเตนท์จะอยู่บริเวณโขดหินคือมันจะเป็นคล้ายๆแนวกั้นนะครับ
คือมันเป็นบรรยากาศที่สบายผ่อนคลายมาก ๆ แล้วผมเนี่ยอยากจะลองเล่นน้ำทะเลดู
ช่างมันเถอะ
ผมคิดว่ามันไม่ยุติธรรม