"it" Practice Dutch lesson

Learn

Recording	English	Dutch	Status
	It shatters to pieces.	Het spat uit elkaar.
	It turned its head to put it under his wings; but at the same moment there was a terribly big dog close to the duckling.	Het draaide zijn kop om, om hem onder de vleugels te steken; maar op hetzelfde ogenblik stond er een vreselijk grote hond dicht bij het eendje.
	sounds certainly	klinkt het stellig
	I put it together.	Ik steek het in elkaar.
	That’s why I asked.	Vandaar vroeg ik het.
	It was a cowardly attempt.	Het was een laffe poging.
	I was very annoyed that...	Het ergerde mij zeer dat...
	It’s a classroom.	Het is een klaslokaal.
	It’s not that noticeable.	Het is niet zo opvallend.
	when I printed it	wanneer ik het geprint had
	It happens in the night.	Het geschiedt in de nacht.
	it is more annoying	het is wel vervelender
	it sounds tempting	het klinkt aanlokkelijk
	It’s worth repeating.	Het is voor herhaling vatbaar.
	It doesn’t matter which team wins the game.	Het maakt niet uit welk team de wedstrijd wint.
	He whirled himself in the water like a wheel, stretched out his neck towards the swans, and uttered such a loud and strange scream that it frightened himself.	Het draaide zich als een tol in het water rond, strekte zijn kop hoog in de lucht naar de zwanen uit en gaf zulk een luide en zonderlinge schreeuw, dat het er zelf van schrikte
	She again struck a match on the wall, and again it became bright around her; in the brightness stood her old grandmother, clear and shining, yet loving in her appearance.	Zij streek weer een lucifertje tegen den muur af, het werd weer helder, en in den glans daarvan stond haar oude grootmoeder, helder en glinsterend, vriendelijk en liefderijk.
	It was all one big, blissful haze.	Het was allemaal een grote, zalige waas.
	It seemed like a beautiful leather-bound book.	Het leek een fraai, in leer gebonden boek.
	Towards evening it reached a small, shabby farm hut; it was so dilapidated that it did not know to which side it would fall, and that is why it stayed up	Tegen de avond bereikte het een kleine, armoedige boerenhut; deze was zo bouwvallig, dat zij zelf niet wist, naar welke kant zij zou vallen, en daarom bleef zij maar staan.