Zij lijken allemaal precies op hun vader; maar die ondeugd komt mij niet eens bezoeken.
Och, neem mij mee!
Je kunt mij gerust geloven!
Kunt u mij dat tonen op de kaart?
Kan u mij een ander hotel aanraden?
Ik kon ze er maar niet in krijgen; hoe ik ook kwakte, het hielp mij niemendal!
Maar zij zullen mij doden, omdat ik, die zo lelijk ben, mij in hun nabijheid durf wagen
“Goddank!” zei het eendje met een zucht; “ik ben zo lelijk, dat de hond mij zelfs niet wil bijten.”
verberg mij
dat frustreert mij
Het ergerde mij zeer dat...
“De andere eendjes zien er allerliefst uit,” zei de oude eend; “doe maar, alsof je thuis waart, en als je een palingkop vindt, dan kun je die wel aan mij brengen.”
“Kwak, kwak! Gaat maar met mij mee, dan zal ik je in de grote wereld brengen en je in de eendenkooi voorstellen: maar zorgt, dat je dicht in mijn nabijheid blijft, en neemt je voor de kat in acht!”
Die muggen verslinden mij levend!
Kunt u mij wekken om zeven uur ’s morgens?
Je vader heeft dit bij mij in bewaring gegeven voor zijn dood.
