“Piefpafpoef!” klonk het weer, en nu vlogen er gehele scharen wilde ganzen uit het riet op.
Ach!
Lekker weer, hè?
Och, neem mij mee!
Stop met zeuren.
“Dat gaat immers niet,” zei de moeder van het eendje; “het is wel niet mooi, maar het heeft een goed hart en zwemt even flink als al de anderen, ja, ik moet zeggen, nog beter.
Je kunt mij gerust geloven!
Nog een yoghurt, alstublieft.
Je woont op de zesde verdieping.
Houd je ogen wijd open alsjeblieft.
Een ticket naar Parijs, alstublieft.
“Piep, piep!” zei het jong en kroop er uit.
Plof! plof! ging het weer, zonder dat hij het beetpakte.
Neen, Maria is niet mijn stiefzuster, zij is mijn halfzuster.
O, het kon die mooie, gelukkige vogels niet vergeten
Ja, kermissen mogen sinds 1 juli weer plaatsvinden.
“Nee ik heb ze nog niet allemaal; het grootste ei ligt daar nog; hoe lang zal het nog wel duren, eer dat uitkomt?”
“Nee, het is geen kalkoen,” dacht de oude eend; “kijk eens, hoe ferm hij met zijn poten slaat en hoe recht hij zich weet te houden!”
“Piefpafpoef!” klonk het juist, en de beide wilde genten vielen dood in het riet neer, en het water werd bloedrood gekleurd.
OK, ik neem het.
