“Nu begint het mij haast te vervelen!” en zij ging er weer op zitten.
“Ik zal er toch nog een beetje op blijven zitten,” antwoordde de eend; “ik heb er nu al zo lang op gezeten, en dus kan ik er nog wel een paar dagen op zitten!”
“Het is te groot!” zeiden allen, en de kalkoense haan, die met sporen ter wereld gekomen was en daarom dacht, dat hij keizer was, blies zich op als een schip met volle zeilen en kwam op hem af; toen klokte hij en werd zijn kop vuurrood.
“Het duurt geducht lang met dat ene ei,” zei de eend, die er nu weer op zat.
zo prettig, het boven zijn kop te laten uitspatten en op de grond te duiken.
zij nam het kleine meisje op haar arm, en beiden vlogen in glans en vreugde hoog boven de aarde, oneindig hoog.
Zij lijken allemaal precies op hun vader; maar die ondeugd komt mij niet eens bezoeken.
Zij ging op een trede van het bordes op de binnenplaats zitten.
Zelfs op TV is er racisme.
Zeer tegen de zin van de vakbonden op de luchthaven, die het feestje van de Ierse budgetvlieger vergalden met een betoging.
Ze zat op de bank.
Ze wacht op de knappe, blonde prins.
Ze reden samen op de tandem.
Yanni knielde op de mat.
Yanni heeft een kaart op zijn telefoon.
wijzer dan zij is niemand op de wereld
We zijn op weg naar huis.
Wat wil je doen op maandag?
Wat is je verwachting op het financiële vlak na je uittrede?
Wanneer we voor het donker thuis willen zijn, dan moeten we nu op pad gaan.
